Në pjesën më të madhe të historisë njerëzore, jeta e grave ishte, tamam, në mëshirë të virgjërisë. Një grua që humbiste virgjërinë përpara se të martohej duhej të ndëshkohej : ajo nuk nderohej, familja e saj poshtërohej prej saj, askush nuk dëshironte të martohej me të dhe ajo rrihej madje edhe e vdiste familja. Nuk kishte rëndësi nëse ajo e humbiste virgjërinë me vullnet, ose përdhunohej.
Gratë qe e humbitnin virgjërinë kur nuk ishin akoma të martuara, ato humbitnin të drejtën e pasurisë. Kjo i bënte ato pa shtëpi dhe i linte pa asnjë mundësi jetese për veten. Shumë nga këto gra që u mohohej pronësia, përfundonin në prostitucion që të mbanin veten. Ato nuk e donin këtë, por ishin të detyruara sepse nuk kishin ku të shkonin dhe nuk kishin asgjë tjetër të shisnin veç trupit të tyre.
Në Athinën e vjetër, ligji kërkonte që gratë e reja që humbitnin virgjërinë përpara martesës, të shiteshin si skllave. Kjo ishte gjithçka që ato meritonin sapo shkatërronin reputacionin e tyre dhe nderin e familjes së tyre. Ligji Romak i lejonte baballarët t’i vrisnin vajzat e tyre dhe burrat që kanë tërhequr ato, kur vajza e humbte virgjërinë përpara martesës. Po njësoj ka qenë edhe në vende dhe kohë të tjera. Në disa pjesë të botës, akoma dhe sot ekzistojnë “krimet e nderit”. Gratë që humbasin virgjërinë përpara martesës mund të rrihen, mutilohen (shkatërrohen), ose vriten nga familja. Justifikim për këtë është se babai, vëllai ose një i afërt mashkull i saj mendon se ajo ka bërë diçka “jo të ndershme”.
Shkurt: Virgjëria ka qenë, ndonjëherë, çështje jete ose vdekjeje. Herë të tjera ajo ka bërë që jeta e vajzës të ndryshojë nga një jetë mizerabël në varfëri, në një jetë të lumtur, të gëzuar e të begatë. Ajo ka përcaktuar në se do të gjesh dot një partner,ose jo. Por nuk kanë qenë të rralla rastet kur këto gjëra kombinoheshin të gjitha së bashku.
Sot ne vendet tona a eshte tejkaluar kjo tabu? A jeni te gatshem te martohemi me nje vajze jo te virgjer?