Tiranë, 19 janar- Ka vdekur në Shtetet e Bashkuara të Amerikës legjenda e futbollit shqiptar Panajot Pano, njeriu i cilësuar si futbollisti më i mirë shqiptar i shekullit të 20-të. Ish-futbollisti i Partizanit dhe kombëtares, ka ndërruar jetë për shkak të një infarkti, ndërsa ishte për një vizitë familjare te vajza e tij në Amerikë. Pano nuk vuante nga probleme shëndeti kohët e fundit, kështu që ndarja e tij nga jeta i ka lënë të gjithë të shokuar. Menjëherë pas mësimit të lajmit, reagimi i parë ka ardhur nga presidenti i Republikës, Bamir Topi. “Dëshiroj t’ju gjendem pranë shpirtërisht në këto çaste dhimbjeje të thellë për humbjen e njeriut tuaj të pazëvendësueshëm, Panajotit tonë të shtrenjtë, duke ju shprehur ngushëllimet e mia më të sinqerta! Sportisti i rrallë, korifeu i futbollit shqiptar, që me lojën e mahnitshme, shpirtin e tij luftarak dhe sidomos me golat e paharruar do mbetet ngahera i gdhendur në historinë e futbollit shqiptar dhe në kujtesën e tifozëve dhe sportdashësve, do të vazhdojë ngahera të admirohet jo vetëm nga ata që e njohën personalisht dhe patën fatin të luajnë me të apo kundër tij, por ai do të vazhdojë të kujtohet si një legjendë e gjallë e sportit shqiptar”, shkruan presidenti i Republikës në letrën dërguar familjarëve.
Panajot Pano është padyshim emri më i madh i futbollit shqiptar ndër vite, i nderuar me çmime si Mjeshtër i Madh, Urdhri i Punës i Klasit të Parë, Urdhri Naim Frashëri i Klasit të tretë, të dytë e të parë dhe medalja urdhri i Meritës për 100 vjetorin e FIFA-s. Por, nderimin më të madh Panajot Pano e ka marrë më 6 mars, kur është dekoruar nga presidenti Bamir Topi me titullin Nderi i Kombit, hera e parë që një futbollist merr një nderim të tillë. Panajot Pano ka qenë gjithashtu president nderi i Klubit Partizani si edhe president nderi i Federatës Shqiptare të Futbollit. I lindur më 7 mars 1939 në Durrës, ai e nisi karrierën me të rinjtë e Tiranës, por më pas kaloi te rivalët e Partizanit, ku edhe njohu shkëlqimin më të madh. Panajot Pano ka shënuar 147 gola në karrierë, 8 me Tiranën, 136 me Partizanin dhe 3 me fanelën e ekipit kombëtar. Një nga pengjet e mëdha të karrierës së tij është që nuk mori pjesë në kampionatin europian apo atë botëror si edhe që sistemi komunist nuk e lejonte të transferohej në ndonjë nga ekipet e mëdha të Evropës.